როდესაც აბიტურიენტები წერისას მეტად მარტივ ლექსიკას იყენებენ. საერთოდ რომ არ იყოს შეცდომა ნაწერში, მეტად მარტივი ლექსიკისა და გრამატიკის გამოყენების შემთხვევაში, მაღალ ქულას ვერ მიიღებთ.
ცნობისთის გეტყვით, რომ გამოიყოფა ენის ფლობის ექვსი დონე სამ კატეგორიაში, ესენია:
A – მარტივი მოსაუბრე – მარტივ, ყოველდღიურ საკითხებზე საუბრობს, ასევე მარტივი ენით. მხოლოდ მისთვის ნაცნობ სიტყვებს და გამოთქმებს გებულობს. ამ კატეგორიაში ორ დონეს განარჩევენ:
A1 – beginner – საწყისი
A2 – elementary – ელემენტარული
B – დამოუკიდებელი მოსაუბრე ყველა ჩვეული საკითხის შესახებ საუბრობს და იღებს ინფორმაციას. შეუძლია დამოუკიდებლად გაერკვეს შედარებით რთულ და უჩვეულო ინფორმაციაში. ამ კატეგორიაშიც ორ საფეხურს გამოჰყოფენ:
B1 – intermediate – საშუალო
B2 – upper-intermediate – მაღალი საშუალო
C – პროფესიონალი მოსაუბრე – ძალზედ გაწაფულია, ის ძალიან ადვილად ხვდება ყველა სირთულის ინფორმაციის შინაარს და დეტალურ განსხვავებებს. შეუძლია ძალიან ზუსტად და გასაგებად გამოხატოს თავის აზრი. ეს ყველაზე მაღალი კატეგორიაა და აქაც ორი საფეხურია:
C1 – advanced – მაღალი
C2 – proficient – პროფესიონალი
