ათწლეულების განმავლობაში განათლების სფეროში არერთი რეფორმის მომსწრე და მონაწილე იყო. თვლის, რომ ცვლილებები აუცილებელია და ყოველთვის მიესალმება, თუმცა შენიშვნებიც აქვს. რომ შეეძლოს პირველი რასაც გააკეთებდა, ეს ყველა მოსწავლისთის თანაბარი პირობების შექმნაა. როგორც გურჯაანის მუნიციპალიტეტის სოფელ შაშიანის საჯარო სკოლის დირექტორი თამარ თვალიაშვილი etaloni.ge -სთან ინტერვიუში ამბობს, მისი სურვილია ყველა სკოლა, ინფრასტრუტურულად გამართული იყოს.  

რით განსხვავდება მასწავლებლობა დირექტორობისგან, რომელი უფრო მეტად არის თავად, როგორ აფასებს დირექტორის ახალი სტანდარტს, მასწავლებელთა შეფასების სქემას... ამ და სხვა საკითხებზე თამარ თვალიაშვილმა ჩვენთან ისაუბრა:

- წელს, დამსახურებული მასწავლებლის სიგელი გადმოგეცათ, რას ნიშნავს თქვენთვის ეს ჯილდო?

- ეს არის უდიდესი დაფასება, როცა იმ ათას პედაგოგს შორის გამოგარჩევენ, ვინც შენსავით პასუხისმგებლობით უძღვება საქმეს ეს არის დიდი დაფასება და პასუხისმგებლობა, რადგან ეს აღიარება შენგან კიდევ გაორმაგებულ პასუხისმგებლობას ითხოვს.

- სიგელის მინიჭების ერთ-ერთი პირობა, 30 წლიანი პედაგოგიური სტაჟია, თქვენ რამდენი წელია სკოლაში მოღვაწეობთ?

- 37 წელია სკოლაში ვარ. სკოლის დირექტორი და ამავდროულად ბიოლოგიის პედაგოგი გახლავართ. 

- რამდენი ხანია სკოლის დირექტორი ბრძანდებით ?

- უკვე შვიდი წელია დირექტორი ვარ, მერვე წელი დაიწყო.

- ქალბატონო თამარ, სკოლის დირექტორი უფრო ხართ თუ მასწავლებელი?

- მასწავლებლობას ვერაფერმა აჯობა. ამ ეტაპზე დირექტორიც ვარ, მაგრამ სულით მაინც მასწავლებლად დავრჩი, სხვანაირად არც შეიძლება. ვერ იქნები კარგი დირექტორი, თუ კარგი პედაგოგი არ ხარ.

-  რამ გიბიძგათ მასწავლებლობისკენ, რატომ აირჩიეთ ეს პროფესია?

- მთავარი ალბათ ბავშვების სიყვარული იყო. სკოლაში თუ ერთხელ შეხვედი და ბავშვების სიყვარულით აივსე, ეს იმხელა გრძნობაა რომ იმ გარემოდან გამოსვლის უფლებას აღარ გაძლევს. 

- საინტერესოა, გარდა რეგალიისა რა შეიცვალა თქვენთვის მას შემდეგ რაც პედაგოგის გარდა დირექტორიც გახდით, რა შეგძინათ დირექტორის სტატუსმა და შეიცვალა თუ არა ურთიერთობები პედაგოგებთან, მოსწავლეებთან...?

- ვფიქრობ, სასიკეთოდ შეიცვალა ურთიერთობები. დირექტორობამ სხვა კუთხეებიდან შემახედა მოსწავლეებსა თუ მასწავლებლებზე. თუკი ადრე ჩემი პიროვნული პოზიციიდან ვუყურებდი სიტუაციებს, ახლა გაიზარდა თვალთახედვის არე. შეიძლება ითქვას, უფრო დამაახლოვა მასწავლებლებთანაც და მოსწავლეებთანაც.

- აუცილებლად უნდა გკითხოთ დირექტორის ახალ სტანდარტზე, რით განსხვავდება წინა სტანდარტისგან და რამდენად კმაყოფილი ხართ ახალი დოკუმენტით თუ არის ისეთი საკითხი, რომელსაც ელოდით და არ შევიდა ან პირიქით მოულოდნელია?

- ვერ ვიტყვი რომ რაიმე დამაკლდა ამ დოკუმენტში, თუმცა ვერც იმას გეტყით, რომ ძალიან ბევრია. თუ სკოლაში ხარ და დირექტორი გქვია ყველა კუთხიდან უნდა შეგეძლოს მისი შეფასება. გამახარა, იმან რომ უფრო მეტი დატვირთვა სასწავლო პროცესისკენაა. უფრო მეტად არის საგანმანათლებლო ლიდერის ფუნქციები გაძლიერებული და გამოკვეთილი. წინა დოკუმენტში თითქოს მენეჯერულ მხარეს უფრო ექცეოდა ყურადღება, თუმცა ახალა მართლა კარგია რომ საგანმანათლებლო  მიმართულება უფრო არის წინ წამოწეული.

- როგორც აღნიშნეთ 7 წელზე მეტია დირექტორი ბრძანდებით, შეგიძლიათ გვითხრათ რა არის ამ სტატუსის მთავარი ხიბლი?

- ალბათ ის, რომ თავიდან ბოლომდე ჩართული ხარ სასკოლო ცხოვრებაში, როცა სრულად ფლობ ინფორმაციას და გრძნობ რომ ვალდებული ხარ აქ იყო, რადგან საქმე უფრო სრულყოფილად წარმართო და განავითარო, ამის შეგრძნება ძალიან კარგი რამეა.

- და სირთულეებზე რას გვეტყვით, რას სირთულეებს აწყდებით როგორც დირექტორი?

- სირთულეები, რა თქმა უნდა, არის. ჩვენ ცოცხალ ადამიანებთან გვაქვს საქმე, ბავშვებთან, რომლებთან კომუნიკაციაშიც არაფერი უნდა შეგვეშალოს, რათა მათი ჩამოყალიბების პროცესი სწორად წარიმართოს. ეს ძალიან დიდი პასუხისმგებლობაა და მიმაჩნია რომ ყველაზე დიდი სირთულეც სწორად ამაში მდგომარეობს.

ამასთან, გამოწვევად რჩება მშობლებთან ურთიერთობა. რა თქმა უნდა, არიან ისეთი მშობლები, რომლებიც აქტიურად არიან ჩართულნი სასკოლო ცხოვრებაში, გვეხმარებიან, თუმცა არიან ისეთებიც, რომლებიც ან დაკავებულნი არიან ან ოჯახური მდგომარეობის გამო შორს არიან სკოლისგან, რაც გულს გვწყვეტს, რადგან ერთობლივი მუშაობით გაცილებით ბევრი კეთდება. ალბათ ეს საერთო გამოწვევად უნდა ჩაითვალოს. 

გამოწვევაა მასწავლებელთა პროფესიული ზრდაც. რასაც თითოეულმა მასწავლებელმა უნდა აუწყოს ფეხი და გამოწვევაა ის თუ ვინ როგორ აკეთებს ამას... მოკლედ, სამუშაო ბევრია.

- სკოლაში გატარებული 37 წლის განმავლობაში არაერთი რეფორმის მომსწრე და უშუალო მონაწილე იყავით და ხართ. თქვენი გამოცდილებითა და შეხედულებით, რას შეცვლიდით პედაგოგთა შეფასების სისტემაში, კარიერული წინსვლის სქემაში?

- აქ ძალიან ბევრი სირთულეა და შესაცვლელსაც ბევრს ვხედავ. თუნდაც გამოცდა... პედაგოგებს პროფესიული უნარების გამოცდა უკვე აქვთ ჩაბარებული და მე ვფიქრობ ეს გამოცდა შეიძლება აღარც ყოფილიყო, ან სხვა ფორმით ჩატარებულიყო. მაგალითად, პროფესიული გადამზადების სახით ჩატარებულიყო ტრენინგები პედაგოგებისთვის და ამ ტრენინგის შემდგომ იქვე ყოფილიყო გამოცდაც და მათი შეფასებაც. თორემ სასწავლო პროცესზე დაკვირვებას ვერ წავუვალთ ვერსად - რამდენად და როგორ როგორ იყენებს მასწავლებელი მიღებულ ცოდნას პრაქტიკაში. ასე ვთქვათ გამოცდას ცოტა უკანა პლანზე გადავწევდი.

- საინტერესოა, როგორ აფასებთ რეფორმების სიხშირეს. პედაგოგების ნაწილი ხშირად აღნიშნავს იმ ფაქტს, რომ იმდენად სწრაფად იცვლება მიდგომები და მოთხოვნები, შეუძლებელია ფეხის აწყობა. თქვენი აზრით, სიახლეების ასეთი ტემპით და სიხშირით შემოტანა საგანმანათლებლო სისტემაში მართებულია?

- რა თქმა უნდა, არ ესწრება ყველა სიახლის დანერგვა, თუმცა თუ ვხედავთ, რომ ერთი ცვლილება კიდევ სხვა ცვლილებას მოითხოვს უკეთესი შედეგისთვის, ჯობს სწრაფად მივიღოთ გადაწყვეტილება. თუ ერთ რეფორმას ბოლომდე მივიყვანთ და მერე დავიწყებთ მის გამოსწორებაზე ფიქრს, ამაში გაცილებით მეტი დრო დაიკარგება და თავისთავად ცხადია გამოსწორებას კიდევ უფრო მეტი დრო დასჭირდება. როცა ცვლილებას, ცვლილება მოსდევს ეს იმას ნიშნავს, რომ რაღაც დაუხვეწავი და დაულაგებელი იყო და საჭიროა მისი გამოსწორება. სასწავლო პროცესი მუდმივი ცვლილების და ძიების პროცესია. თანამედროვეობა იცვლება, სამყარო იცვლება და შესაბამისად, სასწავლო გარემოც და პროცესიც.

- მითხარით, როგორც პედაგოგი და დირექტორი, როგორ ფიქრობთ, რას უნდა აძლევდეს სკოლა მოსწავლეს?

- სკოლის პირველი მისა არის ის, რომ მან მოსწავლე მოამზადოს ცხოვრებისთვის. მხოლოდ ამა თუ იმ საზეპიროს ცოდნა, განტოლების ამოხსნა საკმარისი არ არის. მთავარია ცხოვრებაში შეძლოს ამ ცოდნის  გამოყენება. ეს არის უპირველესი, რასაც სკოლა უნდა აძლევდეს მოსწავლეს.

- ბოლოს აუცილებად უნდა გკითხოთ, რას შეცვლიდით განათლების სისტემაში ამის უფლება და შესაძლებლობა რომ გქონდეთ

- ამ შემთხვევაში აუცილებლად უნდა შევეხო ინფრასტრუქტურას. კი ნაბიჯები იდგმება იმისკენ, რომ ყველა სკოლა თანამედროვე სტანდარტებს მიუახლოვდეს და ყველა სკოლას ჰქონდეს თანაბარი შესაძლებლობა, თუმცა ეს ჯერ კიდევ არ არის ასე. ვიცი რომ ამ მიმართულებით არაერთი ნაბიჯი იდგმება, ამას მივესალმები, თუმცა სურვილი მაქვს, უფრო სწრაფად მოხდეს ეს ყველაფერი.